به گزارش پایگاه خبری ملت آزاد به نقل از تبریز جوان پیشکسوتان، ستون‌های استوار ورزش یک سرزمین‌اند؛ قهرمانانی که روزگاری با تلاش و افتخارآفرینی‌هایشان، پرچم آذربایجان را در میادین داخلی و بین‌المللی به اهتزاز درآوردند. اما امروز، این ستون‌های پرافتخار در سایه‌ای از فراموشی و بی‌توجهی فرو رفته‌اند. ورزش آذربایجان که به پشتوانه این پیشکسوتان روزگاری یکی از قطب‌های مهم ورزش کشور به شمار می‌رفت، حالا چهره‌های بزرگش را در گوشه‌نشینی و انزوا رها کرده است. بسیاری از این بزرگان، که باید الگویی برای نسل‌های آینده باشند، با مشکلات معیشتی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در شرایطی به سر می‌برند که حتی کوچک‌ترین حمایت‌ها هم از آن‌ها دریغ شده است. بی‌اطلاعی از وضعیت زندگی این اسطوره‌ها و نادیده گرفتنشان، نه‌تنها یک کم‌کاری بلکه یک خیانت به تاریخ ورزش آذربایجان است. مشکل فقط بی‌توجهی به معیشت این بزرگان نیست. آن‌ها باید به عنوان مشاوران، مربیان و الهام‌بخش نسل‌های جدید به کار گرفته شوند. اما سیستم مدیریت ورزش در آذربایجان، با بی‌برنامگی و عدم استفاده از ظرفیت این پیشکسوتان، سرمایه‌ای بی‌بدیل را هدر داده است. در کنار این بی‌توجهی‌ها، نبود برنامه‌های فرهنگی و رسانه‌ای برای گرامیداشت یاد و خاطره این قهرمانان، عمق فاجعه را نشان می‌دهد. رسانه‌های استانی نیز نقش خود را به‌درستی ایفا نکرده‌اند؛ نه تنها زندگی و دستاوردهای این بزرگان را به نسل جدید معرفی نمی‌کنند، بلکه حتی از سر زدن به این قهرمانان و بازتاب مشکلات آن‌ها نیز غافل مانده‌اند. پیشکسوتان ورزش آذربایجان نباید به گوشه‌نشینی محکوم شوند. وظیفه مدیران، نهادهای ورزشی و رسانه‌هاست که این قهرمانان را به جایگاه شایسته خود بازگردانند. وقت آن رسیده که با ایجاد صندوق حمایت از پیشکسوتان در استان، اختصاص بودجه‌های ویژه و تشکیل کمیته‌های مشورتی از آن‌ها، دین خود را به این اسطوره‌ها ادا کنیم. پیشکسوتان، حافظه تاریخی ورزش آذربایجان‌اند و فراموشی آن‌ها، نه‌تنها جفا به این بزرگان بلکه جفای به آینده ورزش این دیار است. باید این چراغ‌های فروزان را دوباره روشن کرد تا نسل‌های آینده بدانند که چه قهرمانانی راه را برای افتخارآفرینی آن‌ها هموار کرده‌اند.
دیدگاهتان را بنویسید