از اوایل دهه هفتاد، طرح تغییر ساعت رسمی در ایران با هدف صرفه‌جویی در مصرف برق و استفاده از نور طبیعی روز، به اجرا درآمد. اما دولت احمدی‌نژاد که روی کارآمد زمزمه‌های غیرکارشناسی بودن این ایده را هم آغاز کرد و حتی سال ۱۳۸۵ و ۱۳۸۶ از اجرای آن سرباز زد. اگرچه که با پافشاری مجلس مجبور شد از سنت تغییر ساعت رسمی تبعیت کند. مخصوصا آنکه در سال ۱۳۸۷ موضوع ناترازی انرژی یقه کشور را گرفت و دولت ناگزیر به اعمال برنامه سهمیه بندی برق شد.

روزنامه فرهیختگان نوشت: دخالت برخی نمایندگان در انتصابات و تلاش برای امتیازگیری از وزرا و مسئولان اجرایی باعث می‌شود این شأن نظارتی تحت شعاع قرار گرفته و تضعیف شود.

بازیگران و پروسه انتخاب استاندار آذربایجان شرقی، این روزها در سردرگمی محض، هم در حصار سهم‌خواهی جریان‌های سیاسی گرفتار شده‌اند، هم در حال تبدیل‌کردن پست استانداری به "سهم‌الارث" حزبی، جناحی و شخصی هستند.

هنوز تعامل و هماهنگی فکری و برنامه‌ای میان اعضا در تصمیم‌سازی ها و مباحث اصلی مجمع نمایندگان استان حاصل نشده است و هر کدام صرفاً در کنش و اظهارنظری شخصی و انفرادی، در خصوص رویکرد و موضع این مجمع در پروسه معرفی گزینه‌های استانداری سخن می‌رانند. تناقض و اختلاف‌نظر فاحش میان رئیس و برخی اعضای […]