طی روزهای اخیر یکی از نمایندگان مجلس، درباره ضرورت کشت خشخاش در کشور توسط کشاورزان داخلی صحبتهایی را مطرح کرده است.
رضا سپهوند، نماینده مردم خرم آباد در مجلس با اشاره به نیاز درمانی کشور به انواع داروها گفته است: سالانه ما از افغانستان برای تولید دارو تریاک وارد می کنیم آن هم نامرغوب ، در صورتیکه در کشور ما کشاورزان تولید می کنند بیاییم با نرخ مصوب دولتی از کشاورز خریداری کنیم.
او ادامه داده: من خودم تهران هستم سر کوچه من دختر پسرا مواد میکشند. برید جلوی آنها را بگیرید نه کشاورزی که بدلیل فشار اقتصادی مجبور است خشخاش کشت کند. ما به تریاک نیاز داریم برای تولید دارو ما در مجلس در رابطه با همین موضوع کشت خشخاش مصوبهای بردیم مجلس فعلا در حال بررسی است که کشاورز کشت کند دولت با نرخ مصوب برای داروسازی خریداری کند.
سعید صفاتیان تحلیلگر و پژوهشگر اعتیاد، در گفتگو با خبرآنلاین توضیحاتی درباره معایب و مزایای کشت مخدر تریاک در کشور بیان کرده است.
صفاتیان میگوید: در هر صورت هر کشوری باید برای ماده مخدر یا روانگردانی که بیشتر مورد استفاده معتادان است و مسیر کاهش آسیب آن، برنامه ریزی کند و در این قضیه هر کشوری برنامه مختص خود را دارد.
او میگوید: قبل از انقلاب خودمان در کشور تریاک را کشت میکردیم و در این باره قانون داشتیم و با وقوع انقلاب آن قانون را حذف کردیم.
این تحلیلگر و پژوهشگر اعتیاد تاکید میکند: در حال حاضر قانون به وزارت بهداشت این اجازه را میدهد که برای تولید دارو و انجام کارهای تحقیقاتی بتواند در حوزه موادمخدر ورود کرده و کشت برخی از انواع موادمخدر را در حجم مشخص اجرایی کند.
از جمله معایب کشت تریاک در کشور شکسته شدن قبح تریاک و مصرف در جامعه است.
صفاتیان میگوید: در صورت تصویب قانون کشت دوباره تریاک در کشور، دو بحث مطرح است؛ یکی اینکه میخواهیم تریاک را مستقیم به افراد بالای ۶۰ سال بدهیم و بحث دیگر اینکه مثل خیلی از کشورهای دیگر دنیا، کشت تریاک را قانونمندسازی و پزشکیسازی کنیم و البته این با بحث آزادسازی مصرف موادمخدر فرق میکند.
او اضافه میکند: در حوزه آزادسازی مصرف موادمخدر، شخص هر جا و هر نقطه از کوچه و خیابان میتواند مواد مصرف کند اما وقتی میگوییم پزشکیسازی یا قانونمندسازی، در اینجا پزشک در مرکز درمان، مقدار مشخصی از مواد را برای مصرف روزانه فرد معتاد تعیین میکند و در جایی که پزشک میگوید باید موادمخدر مختص خود را مصرف کند.
این تحلیلگر و پژوهشگر اعتیاد تاکید میکند: گزارشاتی از کشت خشخاش در نقاط مختلف کشور داریم و این اتفاق رخ داده؛ ضمن اینکه حدود ۴ میلیون نفر مصرف کننده موادمخدر در کشور داریم و حداقل نیمی از این افراد مصرف کنندگان مخدر تریاک هستند.
صفاتیان در ادامه میگوید: برای معتادان در کشور، حدود ۱۰ هزار باب مراکز ترک اعتیاد را راهاندازی کردیم، داروهای مخدر را به کشور آوردهایم؛ حدود ۱ میلیون نفر از مصرف کنندگان موادمخدر تحت پوشش مراکز فوق هستند، اما هنوز کسانی هم در بین معتادان وجود دارند که به دنبال درمان نمیروند و تحت درمان قرار نمیگیرند.
او اضافه میکند: اگر معتادی نخواهد به دنبال درمان و تحت پوشش مراکز ترک اعتیاد برود، باید بین ۴ تا ۱۰ میلیون تومان، برای موادمخدر مصرفی خود هزینه کند؛ خیلی از معتادان وضعیت مالی خوبی ندارند و از این رو پیشنهاداتی درباره اینکه دولت خودش تریاک کشت کند و با قیمت پایین به معتادانی که وضع مالی مناسبی ندارند بدهد، مطرح است.
این تحلیلگر و پژوهشگر اعتیاد معتقد است: در صورت کشت تریاک توسط خود دولت در کشور، تریاک سالمتری به معتادانی که فقر مالی دارند عرضه میشود؛ به این برنامه “برنامه کاهش آسیب” میگویند که سالهاست در دنیا اتفاق میافتد؛ اصلا آمدن برنامه درمان متادون، بوپرنورفین یا شربت تریاک هم بر مبنای برنامههای کاهش آسیب بوده است.
صفاتیان میگوید: در هر کشوری یک دسته از آدمها تمایل به مصرف موادمخدر دارند، تحقیقات نشان داده است که در ایران ۱۷ درصد مردم میل به مصرف موادمخدر دارند. در حال حاضر ۵ درصد این ۱۷ درصد مصرف کننده موادمخدر هستند و مابقی هنوز به سمت مصرف نرفتهاند و باید برای پیشگیری از اعتیاد آنها برنامه ریزیهای لازم انجام شود.
او میگوید: اینطور نیست که بگوییم سریعا قانونی را درباره کشت تریاک در کشور تصویب و از فردا اجرا کنیم؛ کارشناسان مختلف باید در جلسات متعدد معایب و مزایای تصویب چنین قانونی را نقد و بررسی کنند.
این تحلیلگر و پژوهشگر اعتیاد تاکید میکند: از جمله معایب کشت تریاک در کشور شکسته شدن قبح تریاک و مصرف در جامعه است و از آنجا که ما سیستمهای نظارتی قوی در کشور نداریم، با کشت تریاک و در دسترستر بودن آن با روند فعلی دچار مشکل خواهیم شد.
صفاتیان میگوید: این قبیل کارها به یک سری سیاستگذاریهای کلان و هماهنگی سیستمها و دستگاههای قضایی، انتظامی، بهداشتی و ستاد مبارزه با موادمخدر احتیاج دارد و یک نهاد به تنهایی نمیتواند ورود کند.
در صورت کشت تریاک توسط خود دولت در کشور، تریاک سالمتری به معتادانی که فقر مالی دارند عرضه میشود؛ به این برنامه “برنامه کاهش آسیب” میگویند که سالهاست در دنیا اتفاق میافتد.
او میگوید: در صورت موافقت با کشت تریاک حتما باید توسط دولت و نهادهای دولتی مثل دانشگاهها، منابع طبیعی یا جهاد کشاورزی با هماهنگی مراکز علمی و دانشگاهی، به صورت پایلوت و آزمایشی انجام شود و شخص اصلا نباید در این موضوع ورود کند.
این تحلیلگر و پژوهشگر اعتیاد تاکید میکند: اینکه نماینده مجلس گفته است ما برای تولید دارو از افغانستان تریاک وارد میکنیم صحت ندارد؛ تریاک مورد نیاز مراکز تولیدات دارویی ما از تریاک کشفیات پلیس مبارزه با موادمخدر تأمین میشود.
صفاتیان میگوید: نیروی انتظامی در سال چند صد تن کشفیات تریاک دارد و در کنار اینکه حجم زیادی از تریاک کشف شده از قاچاقچیان را معدوم میکند، بخشی از آن را هم برای تولید دارو به شرکتهای داروسازی اختصاص میدهد.
دیدگاهتان را بنویسید