حسن کرمانی، هنرمند و خوش‌نویس تبریزی در گفت‌وگو با خبرنگار ملت آزاد آنلاین در تبریز، با اشاره به جایگاه ادبی و هنری استاد شهریار، گفت: در حوزه شعر، ادبیات و حتی عرفان و معنویت استاد شهریار سخن بسیار گفته شده است، اما از نگاه من خوش‌نویس، آثار خطی ایشان نیز گنجینه‌ای کم‌نظیر است که بخشی از میراث ماندگار فرهنگ و هنر آذربایجان به شمار می‌رود.وی در توضیح آثار خوش‌نویسی استاد شهریار، گفت: از استاد شهریار آثار متعددی در خط تحریری و نستعلیق به جا مانده که به‌حق نشان از موهبت الهی و ذوق سرشار او دارد. این آثار، زیبایی‌شناسی خاصی را در خود جای داده‌اند که کمتر مورد توجه قرار گرفته است.این استاد خط تبریزی یادآور شد: همه اهل ادب و هنر می‌دانند که استاد شهریار از کودکی خوش‌نویسی را در محیط خانواده فراگرفت. او نخستین درس‌های خط را از پدر بزرگوارشان، جناب خشکنابی ـ که از وکلای سرشناس، افاضل و بزرگان تبریز بود ـ آموخت. خشکنابی نیز شاگرد میرزا نظام گروسی بود و خط نستعلیق، نسخ و تحریری را از همان مکتب کسب کرده بود.کرمانی گفت: استاد شهریار بعدها با مرحوم استاد سعید خلوت، حشر و نشر داشت و از او نیز نکات ظریفی از خط نستعلیق را فراگرفت. آثار استاد سعید خلوت در سال 1361 به همت استاد سروین، مرحوم استاد بخت‌شکوهی و اداره‌کل فرهنگ و ارشاد آن زمان در تبریز چاپ و منتشر شد. بسیاری از آن آثار همچنان در آرشیوهای مختلف موجود است.وی بیان کرد: استاد شهریار در زمینه خوش‌نویسی با بزرگان مکتب تبریز و ایران ـ از جمله شاگردان خوش‌نویس‌باشی و استادان قاجار و پهلوی ـ در ارتباط بود و از این حلقه‌های هنری بهره برد. وی همچنین با هنرمندان نامداری همچون استاد سایه، صبا و ورزنده نشست و برخاست داشت و در حوزه‌های مختلف هنری از تجربیاتشان استفاده می‌کرد. سید حسن و سید حسین میرخانی نیز تأثیر بسزایی بر خط نستعلیق استاد شهریار داشتند.هنرمند خوش‌نویس تبریزی، با تأکید بر ضرورت توجه پژوهشگران به آثار خطی استاد شهریار گفت: اگر بخواهیم از نگاه فنی و زیبایی‌شناسی به آثار استاد شهریار بنگریم، باید به فرم هندسی کلمات، هارمونی خطوط، کرسی و چیدمان آن‌ها توجه کنیم. در این آثار، اصول مکتب تبریز به بهترین شکل نمایان است. این ویژگی‌ها نشان می‌دهد استاد شهریار نه تنها در شعر، بلکه در خوش‌نویسی نیز صاحب‌سبک و نگاه بود.کرمانی، عنوان کرد: تمام این آثار، گنجینه‌ای ارزشمند از فرهنگ خطی تبریز، آذربایجان و ایران است و شایسته است با نگاه علمی و هنری مورد بررسی و معرفی قرار گیرد تا نسل‌های آینده بیش از پیش با این میراث گران‌بها آشنا شوند.انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید