روزنامه توسعه ایرانی نوشت: در روزهای اخیر رئیس ستاد مرکزی بزرگداشت شهدای خدمت از برگزاری ۱۲۰ هزار مراسم در سالگرد جانباختن مرحوم ابراهیم رئیسی در سانحه سقوط بالگرد خبر داد. حال اینکه خود این ستاد کذا و کذا چه صیغه‌ای است و چه مقدار بودجه و چند نفر نان‌خور دارد، بحثی است که در این مقال نمی‌گنجد؛ ولی همین عدد «120 هزار مراسم» کافی بود که بسیاری در عجب درآیند و به این تصمیم حاکمیت واکنش نشان دهند. آن هم در خصوص رئیس‌جمهور فقیدی که اتفاقا کارنامه موفقی نداشته و علاوه‌بر مشکلات اقتصادی فراوان، وقایع تلخ بسیاری هم در حوزه سیاسی و اجتماعی در دوره‌اش رقم خورده است.محرومان
البته که در کنار این بی‌شمار مراسم که رئیس ستاد مرکزی بزرگداشت شهدای خدمت به آن اشاره کرد، هزینه‌‌‌تراشی‌های دیگری هم در حال وقوع است که از جمله آنها ساخت مقبره در محل سقوط بالگرد مرحوم رئیسی است.
مواردی که هر کدام از آنها قطعا هزینه‌ای فراوان از جیب‌‌های خالی حاکمیتی است که این سالهاست به همین بهانه بر مردم سخت می‌گیرد و بسیاری از خدمات ذاتی که موظف به اجرای آن است را از مردم دریغ می‌کند.
این در حالی است که برگزاری 120 هزار مراسم به اضافه ساخت مقبره و صد البته چاپ و نصب چندصد هزار بنر و بیلبورد در سطح شهرهای مختلف کشور برای کسی که همقطارانش او را «سید محرومان» می‌خواندند، قطعا خرجی خارج از حساب است که محل برداشت آن هم جایی جز خزانه عمومی نیست!
ساخت بنای یادبود در محل سقوط هلی‌کوپتر رئیسی
بالگرد حامل رئیس‌جمهور فقید در ۳۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳، در نزدیکی روستای اوزی ورزقان، در شمال استان آذربایجان شرقی سقوط کرد. در این سانحه ابراهیم رئیسی به همراه وزیر امور خارجه دولتش، استاندار آذربایجان شرقی و سید محمدعلی آل هاشم، نماینده ولی فقیه در استان آذربایجان شرقی به همراه ۴ نفر دیگر جان باختند.
همان زمان در فضای مجازی، کلیپی از مقبره دو تن از متوفیان حادثه سقوط بالگرد رئیس دولت سیزدهم دست به دست شد. در این ویدیو گفته می‌شد که سازمان نوسازی مدارس برای ساخت مقبره در محل سقوط، هزینه کرده است در صورتی که بسیاری از دانش‌آموزان همان منطقه از امکانات حداقلی برای تحصیل محروم هستند.
کاربران زیادی نسبت به این ویدیو و محتوای آن واکنش نشان دادند. عده‌ای قبور بدون اجساد را اختراعی جدید دانستند و عده‌ای دیگر حضور سازمان نوسازی مدارس در این حوزه را خلاف اهداف اصلی و ذاتی این سازمان ارزیابی کردند. هرچند در همان زمان شهریار صالحانی، مدیرکل حوزه ریاست و روابط عمومی سازمان نوسازی مدارس کشور، حضور این سازمان را در ساخت مقبره‌ای در محل سقوط را تکذیب کرد، اما اظهارات بعدی نشان داد که باید هر آن منتظر رونمایی از چنین مقبره‌ای بود.
مثلا در روزهای اخیر محمدمهدی اسماعیلی، وزیر ارشاد دولت سیزدهم گفت که «نوع شهادت شهدای حادثه بالگرد رئیس‌جمهور به گونه‌ای بود که بخشی از بدن‌های مبارک آنها به‌ویژه بدن مبارک رئیس‌جمهور شهید آیت‌الله رئیسی همچنان در محل حادثه است».
اسماعیلی که این اظهارات را در آستانه اولین سالگرد مرحوم رئیسی و همراهانش در محل حادثه سقوط بالگرد بیان می‌کرد، اضافه کرد: «به همین دلیل است که این خاک امروز برای ما ارزش مضاعف دارد».
در واکنش به این اظهارات روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «اسماعیلی توضیح نداد کدام بخش از اعضای بدن شهید رئیسی در محل حادثه مانده و چرا این موضوع همان زمان مطرح نشده تا دستگاه‌های مسئول مکلف به پیدا کردن این اعضای شهید رئیسی شوند؟». به اعتقاد نویسنده یادداشت «ممکن است ادعای اسماعیلی که بدون سند مطرح شده برای توجیه ایجاد گنبد و بارگاه در این محدوده حفاظت شده باشد».
به اعتقاد صاحبنظران چنین رویکردها و اقداماتی بیش از آنکه یاد کسی را زنده نگه دارد، در مردم یک حس بی‌اعتمادی و دل‌زدگی ایجاد می‌کند. محرومان
دیدگاهتان را بنویسید